Гісторыя і культура
Дзядун Вобраз Дзедуна прысутнічае ў пантэоне як Нубіі, так і яе магутнага суседа. Дзядун – выдатны ўзор ідэалагічнага ўздзеяння Егіпта на падначаленыя тэрыторыі. Найстаражытныя псведчанні пра бога выяўлены ў Тэкстах Пірамід Пэпі І, Мерэнра і Пэпі ІІ – фараонаў VI дынастыі, якія распаўсюдзілі ўплыў на паўночны рэгіён Куша. Адзіны прадстаўнік мясцовага пантэона ў найстаражытным корпусе сакральных тэкстаўПадрабязней«Хто прыходзіць з Та-Сеці»: багі Нубіі
Як правільна насіць тогу? Як апраналіся рымскія жанчыны? Ці патрэбна італійцам цёплае адзенне? І нарэшце, насілі ці рымляне сподняе? На ўсе гэтыя пытанні вы атрымаеце адказы, прачытаўшы дадзены агляд. Сельскія жыхары і рабы Раб, трапляючы ў дом рымляніна, апранаўся ў тую ж працоўную вопратку, якую насіў звычайны італьянскі селянін. Гардэроб ж селяніна, як правіла, складаўся з тунікі – доўгайПадрабязнейЯк апраналіся старажытныя людзі: рымляне
Старажытнакельцкія барды славіліся тысячамі песень, гісторыяў і паэм, якія маглі запомніць. Спатрэбіліся б гадзіны, каб выканаць увесь рэпертуар старажытнага барда. Сёння мы распешчаны смартфонамі і інтэрнэтам. Нам няма патрэбы запамінаць што-небудзь, калі можна проста загугліць. Але як у мінулым людзі запаміналі вялікія аб’ёмы інфармацыі? Сваім ладам жыцця абарыгены Аўстраліі даказваюць, што інфармацыя, перададзеная з вуснаўПадрабязнейЯк бяспісьменныя культуры запамінаюць так шмат інфармацыі
Нягледзячы на вынаходства пісьмовасці, знакамі і сімваламі не перасталі карыстацца для перадачы інфармацыі. Такая выснова даследавання, праведзенага Kyra Van Der Moezel, пра старажытнаегіпецкія сімвалы. Van der Moezel вывучала адметныя знакі ў пасяленні Дайр эль-Медына на заходнім беразе Нілу. Тут калісці жылі ад 40 да 120 рабочых са сваімі сем’ямі ў перыяд з 1550-1070 гг. даПадрабязнейСімвалы і іх сувязь з пісьмовасцю Новага царства
Сачыненне пра адзін дзень з школьнага жыцця звычайнага шумерскага падлетка ад першай асобы хоць і выканана ў мастацкім стылі, аднак заснавана на рэальных гістарычных фактах. Перад сном слугі умываюць мне ногі і сцелюць ложак. Я загадваю ім: “Пабудзіце мяне заўтра рана, мне нельга спазняцца, інакш настаўнік дасць мне розаг”. У прызначаны час рана раніцай мянеПадрабязнейАдзін дзень з жыцця шумерскага школьніка
Вавілон — адзін з самых буйных гарадоў свету, заснаваны не пазней 3-га тысячагоддзя да нашай эры. З нязначнага шумерскага селішча ён вырас у палітычны, эканамічны і культурны цэнтр. Вавілон знаходзіцца ў Новававілонскім царстве, вобласць Акад, і з’яўляецца яго сталіцай. Размешчаны на беразе Еўфрата. Плошча горада складае каля 4 км², а з улікам тэрыторыі «Вялікага Вавілона»,ПадрабязнейДаведнік па Вавілону
Кароткі расказ пад назвай «Цар і Бог» (rēḱs deiwos-kʷe) – гэта частка з Аўтарэя-брахманы, якую працэсар S. K. Sen пераклаў на праіндаеўрапейскую мову, выкарыстоўваючы рэканструкцыі гэтай мовы такімі вучонымі, як Хэмп Эрык Прат, Манфрэд Майрхофер і інш. Праіндаеўрапейская мова – рэканструяваны лінгвістамі продак моў індаеўрапейскай сям’і, гэта значыць агульны продак для такіх моў, як руская,ПадрабязнейПаслухаць праіндаеўрапейскую мову
Дадзенае даследаванне прысвечана малавывучанай тэме – сацыяльныя катэгорыі хецкіх сабак па дадзеным Хецкіх законаў. З чым звязана падобная няўвагу навукоўцаў? Без сумневу, у гэтым, у мгогім, вінаватая ляпідарнасьць тых нешматлікіх артыкулаў Хецкіх законаў, якія прысвечаны дадзенаму пытанню. Абцяжарвае даследаванне і агульная казуальнасць і неразвітасць Хецкага права. У сувязі з усім вышэй сказаным, даволі цяжка назвацьПадрабязнейДа пытання аб сацыяльных катэгорыях і прававым становішчы сабачага насельніцтва Хецкага Царства па Хецкіх законах
Царыца ночы, ці «барэльеф Берні», — гэта высокі барэльеф з абпаленай гліны. Яго памеры: 49.5 см. у вышыню, 37 cм. у шырыню, таўшчынёй 4,8 см. На барэльефе намалявана голая крылатая жанчына, якая стаіць на спінах двух львоў, па баках ад якіх размешчаны дзве савы. Барэльеф зрабілі на поўдні Месапатаміі, хутчэй за ўсё, у Вавілоніі ў перыяд праўлення Хамурапі (1792-1750ПадрабязнейЦарыца ночы
У штодзённым уяўленні Спарта – ідэалізаванае грамадства мускулістых герояў. Давайце разбірацца, ці так гэта? Калі да, то праз што трэба было прайсці, каб стаць сапраўдным грамадзянінам Лаконіі, дзяржавы спартанцаў? Першае пытанне: а скінулі б мяне ў цясніну, калі ў маленстве я быў бы кволым? Не, спартанцы ніколі не кідалі фізічна слабых немаўлятаў у цясніну. Навуковец Афінскага ўніверсітэтаПадрабязнейЯк стаць сапраўдным спартанцам?